Kontrola umysłu

„I trzymaj się z daleka!” Zostałem wyrzucony z jedynego miejsca, które nazywam domem. Tym razem prawdopodobnie nie wrócę do Rebeki. Doskonale wiem, że spieprzyłem wybór jej i nie ma odwrotu. „Czy mogę przynajmniej dostać moje ubrania?” Zadzwoniłem z chodnika, ale jedyną odpowiedzią, jaką otrzymałem, były zatrzaśnięte drzwi. I tak pewnie zamierzała je sprzedać. Cholera. Przepychałem się kieszeniami kurtki, próbując znaleźć kluczyki do mojego sportowego auta. Znalazłem kluczyki w lewej kieszeni spodni, uruchomiłem samochód i zacząłem wychodzić. Nie chciałem wiedzieć, ani nie chciałem wiedzieć, dokąd idę. Kiedy odjechałem od krawężnika, który był mój przez prawie trzy lata, zdecydowałem, że fajnie byłoby znowu...