Fikcja

24 grudnia Kolęda... Carol Johnson weszła w sobotę do zatłoczonego centrum handlowego w otoczeniu przyjaciół. Głośno rozmawiały, głównie o chłopakach ze szkoły, jak większość pierwszoklasistek w liceum. Carol normalnie nie przyszłaby do centrum handlowego w tak pracowity dzień jak ten, ponieważ nienawidziła tłumów ludzi, ale mimo to musiała kupić prezent dla swojej mamy. Ona i jej najlepsza przyjaciółka Lindsay odłączyły się od głównej grupy i skierowały w stronę małego sklepu jubilerskiego. Po drodze zobaczyli wioskę Świętego Mikołaja, gdzie grubas siedział na krześle i rozmawiał z małym chłopcem o tym, co chce na święta Lindsay nagle przybrała przebiegły wyraz twarzy. „Wyzywam cię...

"Dobrze się bawisz?" – zapytałam niemal nerwowo, gdy spacerowaliśmy z Molly po mieście. "Tak. To jest miłe." odpowiedziała uprzejmie z lekkim uśmiechem. „Kiedy mieszkasz tak blisko jakiegoś miejsca, zapominasz je sprawdzić i od czasu do czasu bawić się w turystę”. "Tak! To miejsce jest naprawdę fajne. Jest tu też schludna mała lodziarnia. Ostatni raz widziałem, jak byłem tutaj z D- i Diane. Nie mogłem pozwolić, by wymknęło mi się, że spędzałem czas z Daisy za plecami Molly – nawet jeśli Molly w końcu kupiła historię o supergeniuszu, spędzanie czasu z jej siostrą, która miała wtedy dwanaście lat, bez wcześniejszego poinformowania Molly...

Carol miała na sobie tylko fartuch, który nie zakrywał jej tyłka, miała też na sobie 5-calowe szpilki, bez stanika, jej cycki były przekłute i była zarówno zakneblowana, jak i zatkana analnie. Miała na sobie obrożę, na obroży widniał napis Max's Slut. Jej syn/pan Max właśnie skończył ją wykorzystywać, była sobota w południe, więc przygotowywała mu obiad. Jej usta pachniały jizmem, właśnie przełknęła łyk zaledwie dziesięć minut wcześniej, ale Mistrz Max nie pozwolił jej jeszcze użyć płynu do płukania ust. Jutro był wyjątkowy dzień, to była ich druga rocznica jako Pan i Niewolnik. Carol zastanawiała się, jakie perwersyjne rzeczy zamierza świętować jej...

Pierwsze samotne wakacje Emily autorstwa Vanessy Evans Zanim przeczytasz tę część, zdecydowanie sugeruję przeczytanie poprzedniej części. Da ci tło, które sprawi, że ta część będzie o wiele przyjemniejsza. Część 08 DZIEŃ 13 ****** Obudziły mnie dźwięki Dani wykrzykującej moje imię. Jak zwykle położyłam się do łóżka zostawiając otwarte drzwi balkonowe, więc krzyki Dani szybko mnie obudziły. Kiedy wyszedłem, Dani powiedział mi, że mam około godziny, zanim nas zabiorą, aby udać się na Imprezową Łódkę. "Dużo czasu." - powiedziałam i pobiegłam do łazienki. Trzydzieści minut później byłam cała ładna i czysta, całkowicie wygolona pod szyją, ubrana tylko do połowy sarong i klapki...

– Stary, oddaj to! Krzyknęłam na mojego starszego brata Jasona. „Dick chce odzyskać swoją lalkę?” Jason zadrwił ze mnie, trzymając figurkę tuż poza moim zasięgiem. Przeklinam go za to, że jest tylko kilka centymetrów wyższy ode mnie. Podskoczyłem, ale jako koszykarz ma szybkie reakcje i rzucił metalową figurkę do drugiej ręki. -Jasiu, chodź! Narzekałem. – Nie pieprzę się z twoim gównem. - Cholera, masz rację, bo inaczej bym cię wytrzepał - zadrwił Jason, wciąż wymykając się moim dłoniom, by zatrzymać moją mini. „JASON! RICHARD! Przestań natychmiast!” Mama krzyknęła, a Jason nagle rzucił moją miniaturkę prosto we mnie, ale byłem zaskoczony krzykiem...

Na uniwersytecie Jake Hedron studiował historię, dostępne informacje o tych cudownych latających kobietach, które nazywały siebie boginiami, z żarliwym zainteresowaniem od czasu jego przybycia do tej pustej metalowej skorupy zwanej „Nowym Edenem”. Chociaż te wyjątkowe istoty nazywały siebie „boginiami”, ustalił, że bardziej przypominają sztuczną formę życia, ponieważ ich DNA zostało pobrane od innych gatunków i przeprojektowane w laboratorium, a nie coś, co wyewoluowało w naturze. Dalsze badania nad technologią, która stworzyła „boginie”, pozwoliły mu odnieść się do niedawno dodanej historii Viragoan jako gatunku. Fascynacja Viragoańczyków zmienianiem i ulepszaniem DNA wszelkich gatunków występujących w przyrodzie prawdopodobnie uczyniła ich najmniej ksenofobiczną rasą w...

Z westchnieniem odchyliłem się do tyłu. Nogi mi się trzęsły, pot stygł na skórze. Czułam jego ciało pod i za mną. Powoli zaczęło do mnie docierać, że to był pierwszy raz, kiedy pieprzył mnie bez zmiany kształtu. A ja nadal nie znałam jego imienia. Otoczył mnie ramionami i przyciągnął bliżej. "Co chciałbyś robić?" „Um?” pytanie mnie zaskoczyło. „Proponowałbym wziąć prysznic, ale po tym, co chciałbyś dzisiaj robić?” Patrząc w dół na moje brudne nogi, uśmiechnąłem się. „Nie wiem, niewiele mogę zrobić”. Śmiałem się. „Oprócz oglądania filmu, czytania lub pieprzenia się”. - Prawda - również się zaśmiał. „A co wolisz?” - Może...

Mój seksowny nowy statek kosmiczny: Rozdział 2 „Proszę pana, ta forma życia rejestruje się inaczej. Puls, temperatura, oddychanie… Proszę pana, ona nie jest człowiekiem”. Śniło mi się, że byłem w samolocie. Samolot nagle zniknął, a ja sam przeleciałem przez ziemską atmosferę. Nie czułem strachu, gdy poruszałem się cicho przez chmury, patrząc w dół na Ziemię wiele mil poniżej. Mój pogodny, spokojny sen został przerwany przez głosy policjanta. – Musimy się upewnić, że jest zarejestrowana, sir. - Pomiń to, Tubbs. Trzymaj się celu. Otworzyłem oczy na widok policjantów z latarkami chodzących po mojej słabo oświetlonej sypialni. „Hę? Co się dzieje? Co wy...

Kiedy miałem około szesnastu lat, zrobiłem to, co większość innych napalonych młodych chłopców: szukałem niegrzeczne strony związane z seksem. Podczas moich podbojów natknąłem się na liczne czaty dla dorosłych witryny. Stworzyłem profil (ModernRomeo), w którym wymieniono mnie jako 18-letniego mężczyznę na moim ulubiona strona. Zaczęłam rozmawiać z kobietami w różnym wieku, pracując nad zdobyciem kompetencji w cyber odgrywanie ról. W końcu mogłem wirtualnie urzeczywistnić kilka swoich fantazji. Mniej więcej miesiąc później zagrałem odgrywanie ról z KatieBelle34. Jej profil mówił, że ma 34 lata letnia rozwódka. Grałem niewinnego młodego chłopca (co było dla mnie bardzo łatwe), i grała doświadczoną starszą kobietę. Kontynuowaliśmy...

Bill spiorunował wzrokiem biuro Samuela Andrewsa, zakrył usta dłonią, żeby przypomnieć sobie, żeby nie krzyczeć, i pokręcił głową, czekając na windę do dolnej piwnicy, mając nadzieję, że zdąży złapać jednego z trzech jitneyów do śluzy. się w strefie przygotowania samochodów pancernych, aby w piątek mógł podrzucić gotówkę i instrukcje dla kierowców. Gdy znalazł się już w windzie, środkowym palcem nacisnął przycisk opancerzonej podłogi wagonu i uniósł go wysoko w kierunku biura kierownika operacyjnego. Był czwartek, kiedy kończyły się interesy, podłoga samochodu pancernego tętniła życiem, ponieważ wszyscy śpieszyli się i śpieszyli, żeby wszystko skończyć przed rozpoczęciem pracy w piątek. Dwa auta zniknęły...